De zeereis richting Kreta
Door: Theseus
Blijf op de hoogte en volg Theseus
23 Februari 1900 | Griekenland, Kreta
Toen alles ingepakt was voor de reis konden we vertrekken. Ik en een paar andere jongens zaten als eerst op het schip. Bij de meiden duurde het iets langer. Toen we uiteindelijk op het schip zaten, konden we eindelijk echt vertrekken. De reis zou ongeveer twee tot vier dagen duren. Als eerst zat ik te bedenken hoe het schip überhaupt terug naar Athene zou kunnen terugvaren als we allemaal dood waren. Dat was natuurlijk hartstikke dom want er was natuurlijk een kapitein op het schip die het bestuurde. Ik liep naar de kapitein om hem over de afspraak met mijn vader te vertellen. Vervolgens probeerde ik een aantal kinderen op het schip te leren kennen. Je zag duidelijk veel verschillen. De ene probeerde er nog een leuke laatste paar dagen van te maken en de ander probeerde vluchtroutes te bedenken, terwijl de ander weer zat te huilen in een hoekje en weer anderen zeeziek waren. De kinderen die doodsbang waren probeerde ik een beetje gerust te stellen. Ik vertelde ze dat ik ging proberen de minotaurus te doden en zou zorgen dat we weer levend teruggingen naar Athene. Gek genoeg wilde ze me niet meteen geloven. Ik bedoel wie geloofd nou niet zo’n sterke, dappere en stoere held als ik? De volgende dag hebben we het best gezellig gehad ook al hing er nog veel spanning in de lucht. We hadden veel lekker eten en drinken meegenomen om de avond nog een soort van te vieren. Ik wist zeker dat we weer levend terug zouden komen, maar de andere waren daar niet zo zeker van. De volgende dag konden we Kreta al zien. We waren er bijna……